niedziela, 20 marca 2016

Aechmea wstęgowata

Aechmea to rodzaj ozdobnych roślin pochodzących z Ameryki Południowej. Spośród wielu występujących w przyrodzie gatunków, w naszych domach najczęściej pojawia się tylko kilka z nich - te o najbardziej dekoracyjnych kwiatach i najlepiej znoszące uprawę w warunkach domowych.
Aechmea wstęgowata (Aechmea fasciata (Lindl.) Baker)
Jednym z najpopularniejszych gatunków w naszych oknach jest Aechmea wstęgowata (Aechmea fasciata (Lindl.) Baker, 1879), która przywędrowała do Europy, a dokładnie do Belgii w 1826 roku z okolic Rio de Janeiro. Gatunek ten charakteryzuje się okazałym różowym pędem kwiatowym, który to stanowi główną atrakcję rośliny.
Wyrastające z niego niewielkie, lekko niebieskawe kwiatki choć same w sobie są ładne, to kwitną bardzo krótko i  w porównaniu do okazałego pędu wyglądają dość niepozornie. Kolorowe pędy kwiatowe z atrakcyjnie wybarwionymi liśćmi są bardzo często spotykane u wielu gatunków należących do rodziny bromeliowatych, do których zaliczane są też aechmee. Do bromeliowatych zaliczamy m.in. także bilbergie, o których więcej pisałem TUTAJ.
Inną charakterystyczną cechą roślin zaliczanych do rodziny bromeliowatych jest ich jednokrotne kwitnienie. Po okwitnięciu roślina nigdy nie wypuści drugiego pędu kwiatowego. Z boku rośliny pojawią się za to odrosty, które po wyrośnięciu stworzą nowe rośliny zdolne do zakwitnięcia.
Aechmea wstęgowata to średnich rozmiarów roślina dorastająca do ok 60, 70 cm wysokości i średnicy. Zbudowana jest ze sztywnych, skórzastych liści układających się w rozetę, z której środka wyrasta dorastający do 90 cm wysokości pęd kwiatowy, osiągający kilkanaście, czasem nawet 20 cm średnicy. Istnieje wiele hodowlanych odmian i krzyżówek, które mogą się różnić między sobą wielkością i kolorem kwiatów i liści.
Aechmea wstęgowata (Aechmea fasciata (Lindl.) Baker)

Uprawa aechmei:

W stanie naturalnym aechmea jest epifitem. Oznacza to, że rośnie zazwyczaj pomiędzy gałęziami drzew, w szczelinach skał itp. - wszędzie tam, gdzie gromadzą się różnego rodzaju resztki, które pozwalają roślinie się utrzymać. Do wzrostu nie potrzebuje zwykłej gleby, a system korzeniowy jest stosunkowo niewielki w porównaniu do wielkości całej rośliny. Przekładając to na warunki domowe oznacza to, że roślina nie potrzebuje dużej doniczki oraz, że mamy dużą swobodę w dobieraniu podłoża. Może to byś zarówno podłoże do storczyków, kompost czy ziemia ogrodnicza. Najlepiej jednak, jeśli jest to mieszanka ziemi i kory, która długo zachowuje wilgotność, ale też nie zatrzymuje wody zbyt długo i pozwala jej nadmiarowi wypłynąć z doniczki. Zbyt ciężkie podłoże może prowadzić do zagniwania korzeni.
Wodę roślina czerpie nie tylko z podłoża, ale także poprzez liście z wody gromadzącej się w rozecie u nasady liści. Roślina na pewno ucieszy się, jeśli raz na jakiś czas podlejemy ją także w ten sposób, ale należy pamiętać, aby woda nie utrzymywała się tam ciągle, a jeśli temperatura spada poniżej 16 stopni Celsjusza, najlepiej ograniczyć się do podlewania do doniczki, gdyż przy niskich temperaturach dużo łatwiej o rozpoczęcie procesów gnilnych rośliny. Przy podlewaniu do rozety należy też pamiętać aby podlewać tylko i wyłącznie miękką wodą (deszczówka, lub przegotowana i odstana woda z kranu, gdyż podlewanie wodą bezpośrednio z wodociągów może doprowadzić do osadzania się kamienia w rozecie.
Aechmea wstęgowata (Aechmea fasciata (Lindl.) Baker)
Roślina jest stosunkowo prosta w uprawie i nie powinna sprawić nam większych problemów. Najlepiej będzie się czuła we wschodnim, lub zachodnim oknie, ale poradzi sobie także w południowym, choć tutaj latem dobrze ją odsunąć z pełnego słońca nieco w głąb pokoju. Na lato roślinę można też wynieść do ogrodu.
Przy uprawie temperatura nie powinna spadać poniżej 15 stopni - spowoduje to zahamowanie wzrostu i zwiększy podatność na choroby. Roślina jest jednak dość odporna i zniesie nawet krótkotrwałe spadki temperatury do około zera stopni - ważne, aby wtedy nie było jednak wody w rozecie, gdyż zamarzając może uszkodzić roślinę. Najlepiej jednak nie badać wytrzymałości naszej aechmei i zapewnić jej stale temperaturę pokojową.
Aechmea wstęgowata (Aechmea fasciata (Lindl.) Baker)

Ozdobą rośliny są głównie kolorowe pędy kwiatowe, ale przed czy po kwitnieniu także same liście cieszą oko żywą zielenią często z jasnymi poprzecznymi przebarwieniami. Kwiaty są stosunkowo krótkotrwałe, ale różowy pęd, będący największą atrakcją może w zależności od warunków utrzymywać się nawet przez kilka miesięcy. Po jego obumarciu najlepiej pozostawić roślinę do czasu aż wytworzy dość spore odrosty. Możemy je oderwać i wsadzić do osobnych doniczek. Zakwitną po mniej więcej dwóch trzech latach. Roślina mateczna nie zakwitnie już nigdy, możemy ją jednak przez pewien czas uprawiać dalej dla jej ozdobnych liści.
Rozmnażanie możliwe jest także z nasion, przy czym jest to opcja raczej dla cierpliwych ogrodników  - przy tym sposobie na kwiat będziemy musieli zaczekać nawet 6-8 lat.
Czy warto kupić Aechmeę? Pomimo, że to dość droga roślina warto - jest bardzo ozdobna, łatwa w uprawie i przez bardzo długi czas będzie nas cieszyć swoim widokiem.
Bliska kuzynka Echmei wstęgowatej - Aechmea disticantha,
(fot. Mmcknight4, CC BY-SA 3.0, za: https://commons.wikimedia.org/wiki/Aechmea_distichantha#/media/File:Aechmea_disticantha_(flowering_patch).jpg)

Aechmea wstęgowata (Aechmea fasciata (Lindl.) Baker, 1879) 
Królestwo rośliny, Klad rośliny naczyniowe, Klad Euphyllophyta, Klad rośliny nasienne, Klad okrytonasienne, Klad jednoliścienne, Rząd wiechlinowce, Rodzina bromeliowate, Rodzaj aechmea

3 komentarze: