niedziela, 4 października 2015

Melothria scraba - "arbuz" miniaturka

Melothria scraba (Melotria scraba Naudin) to jeden z gatunków należących do rodzaju Melothria. W Polsce niewiele nam to mówi, więc w ramach szybkiego wyjaśnienia: rodzaj ten należy do rodziny dyniowatych, do której należą też ogórki, dynie czy melony. Stąd też zwyczajowe nazwy używane dla melothrii scraba - mysi melon i ogórek meksykański. W rzeczywistości nie jest to jednak ani ogórek, ani melon, choć jest bardzo blisko z nimi spokrewniona.
Melothria scraba (Melotria scraba Naudin)
Do rodzaju melothria zaliczamy, no właśnie, zależnie od badacza liczba wyróżnionych gatunków mocno się różni. Zazwyczaj przyjmuje się podział na 12 gatunków, choć znalazłem nawet podział obejmujący ponad 170. Zdecydowana większość to małe, ok 2-3 centymetrowe ogóreczki swoją skórką przypominające bardziej arbuzy niż ogórki.
W całym tym zamieszaniu nie brak też sprzecznych informacji na temat poszczególnych gatunków. Niektóre są określane w jednych źródłach jako jadalne... w innych jako trujące. Dlatego w tym poście skupię się na gatunku, który jako tegoroczny eksperyment pojawił się w moim ogródku i który jest powszechnie jedzony w swoich ojczystych stronach.
Melothria scraba pochodzi z Meksyku. Na tych terenach jedzony jest już od czasów prekolumbijskich. W europejskiej nauce pojawił się w 1866 kiedy to został opisany przez francuskiego botanika Charles Victora Naudina.
Melothria scraba (Melotria scraba Naudin)
W kuchni wykorzystuje się nieduże owoce o smaku podobnym do ogórka, tyle że z lekką nutą limonki. Ze względu na niewielkie rozmiary zazwyczaj spożywa się je razem ze skórką, która jest lekko twardawa, ale nie na tyle, żeby trzeba było się wysilać, żeby ją pogryźć. Owoce zjadane są albo na surowo, albo w różnych postaciach po przetworzeniu. Mogą być smażone metodą stir fry lub potraktowane jako zwykłe ogórki i przyrządzone w postaci pikli.

Uprawa:

Uprawa w Polsce nie powinna nastręczyć większych problemów niż w przypadku zwykłych ogórków. A z moich obserwacji wynika, że nawet jest łatwiej. Ogóreczki pojawiają się nieznacznie wcześniej, a świeże owoce można zbierać co kilka dni do końca sezonu nawet długo po tym jak zwykle ogórki juz dawno zżółkły od suszy i chorób. Dorosłe rośliny wykazują nawet wieszak tolerancję na niskie temperatury.
Bardzo dobrze wspinają się po podpórkach. Dobrze więc przygotować im niewielki, wysoki na około jednego metra stelaż. Mogą rosnąć także bez niego ale raz oszczędzimy miejsce oraz będzie nam wygodniej zbierać owoce.
Owocki są drobne - masa pojedynczego "ogóreczka" to ok. 3 gram. W środku znajdują się nieduże nasiona, które zjadamy razem z owocem. Zebrane z mocno dojrzałych owoców z powodzeniem mogą też nam posłużyć jako materiał siewny na przyszły rok. Roślina w naszych ogródkach jest taka sama jak ta w stanie dzikim bez żadnych modyfikacji genetycznych.
Podsumowując uprawa jest maksymalnie prosta i nie wymaga szczególnej uwagi z naszej strony, a zyskujemy nowy ciekawy smak w naszej kuchni.
Melothria scraba - Melothria scraba Naudin
królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad klad różowych Rząd dyniowce Rodzina dyniowatych Rodzaj melothria


3 komentarze:

  1. Świetnie napisane. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ciekawa roślinka - uważam, że ma właściwości lecznicze. Rewelacyjnie się prezentuje - świetna na każdym etapie leczenia.

    OdpowiedzUsuń
  3. Rzeczywiście roślina o której na pewno mało kto wie w naszym kraju i mało kto taką na żywo widział. Ale jeśli uprawa jest równie prosta jak w przypadku ogórków to myślę, że warto ją sadzić.

    OdpowiedzUsuń